H Paulaner, η ιστορία της και η Salvator

Η Paulaner προέρχεται από το τάγμα των μοναχών Paulaner του μοναστηριού Neudeck της Αυστρίας. Οι μοναχοί ήρθαν στο Μόναχο τον 16ο αιώνα ιδρύοντας το μοναστήρι και στην συνέχεια το ζυθοποιείο τους στο οποίο παρασκεύασαν την δημοφιλή μπίρα “Salvator”. Η πρώτη γραπτή αναφορά για την ζυθοποιία Paulanerβρίσκεται στα αρχεία του Μονάχου το 1634.

Η “Salvator” ήταν ο «καρπός» της ασκητικής ζωής των Paulaner. Οι κανόνες του Τάγματος ήταν ιδιαίτερα αυστηροί, όπως σε όλα τα μοναστήρια και κατά τις ημέρες της νηστείας που δεν έτρωγαν κρέας ή βούτυρο, έπιναν μόνο νερό, κρασί και κάθε άλλο υγρό. Με τον τρόπο αυτό άρχισαν να παράγουν το δικό τους «υγρό ψωμί», όπως το έλεγαν, την μπίρα, για να μπορέσουν να κρατηθούν στα πόδια τους.

Αν και συνάντησαν τις αντιδράσεις της βαυαρικής δυναστείας και των ζυθοποιείων της περιοχής οι Paulaner κατόρθωσαν να αποσπάσουν την απαιτούμενη άδεια ώστε να νομιμοποιηθούν. Έτσι, με διάταγμα της 26ης Φεβριουαρίου του 1780 κατόρθωσαν να πωλούν τη μπίρα τους ελεύθερα στην αγορά.

Σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Salvator έπαιξε ο Franciscus de Paula, ο κατά τον κόσμο Πατέρας Barnabas Still, γιος ζυθοποιού, ο οποίος αποδείχτηκε ένας χαρισματικός γνώστης της τέχνης της ζυθοποιίας. Η συνταγή της Salvator του, έγινε μύθος και θεωρείται πρόδρομος όλων των γερμανικών Starkbiere (δυνατές μπίρες). Μετά το θάνατό του, το 1796, ο εκλέκτορας Karl Theodor ζήτησε από τους κατοίκους του Au να οργανώνουν προς τιμήν του ένα πανηγύρι τον Μάιο και ένα τον Οκτώβριο.

Δυστυχώς, τον θάνατό του «Αγίου Πατέρα», όπως τον αποκαλούσαν, ακολούθησε η διάλυση του μοναστηριού τον Ιούλιο του 1799.

Αυτή την «διάλυση» εκμεταλλεύτηκαν οι οπαδοί του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου όπου ένας ακόμη ζυθοποιός εκπαιδευμένος από τον Barnaba, ο Peter Ludwig, διατήρησε και συνέχισε την παράδοση που είχαν δημιουργήσει οι μοναχοί.

Μια νέα εποχή στο Neudeck ob der Au άρχισε το 1806. Ο μάστερ της ζυθοποιίας και καλός επιχειρηματίας, Franz Xaver Zacherl, εκσυγχρόνισε το ζυθοποιείο και διατήρησε πιστά την συνταγή της νηστίσιμης μπίρας των Paulaner, αυξάνοντας χρόνο με το χρόνο τις πωλήσεις της χρυσής μπίρας Salvator ή το «Zacherlöl», όπως το αποκαλούσαν.

Επτά χρόνια αργότερα ο ίδιος αγόρασε όλη την γη μαζί με όλα τα υπάρχοντά τους όμως τα πρώτα σύννεφα είχαν ήδη αρχίσει να φαίνονται στον ορίζοντα. Από το 1820, ο Zacherl άνοιξε λογαριασμούς με την βασιλική βαυαρική εφορία. Ο λόγος; Η πώληση της Salvator προσέκρουσε στις διατάξεις του κανονισμού του 1811 για την μπίρα μιας και ήταν πιο ακριβή από ό,τι επέτρεπε ο κανονισμός. Αυτό βέβαια ο ιδιοκτήτης το απέδιδε στην καλύτερη ποιότητα της διπλά επεξεργασμένης Starkbier. Τελικά, κατάφερε με έκτακτο νομοσχέδιο, το οποίο εισήγαγε ο ίδιος ο βασιλιάς Λουδοβίκος Ι, να κηρυχτεί η Salvator σε πολυτελή μπίρα για την οποία δεν έγινε καμία ιδιαίτερη διατίμηση.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην Επανάσταση της Μπίρας του Μονάχου το 1844 (!), όπου 2000 κάτοικοι της πόλης εξεγέρθησαν για την αύξηση της τιμής της μπίρας και τα έσπασαν όλα στο Μόναχο, ακόμα και ζυθοποιεία, η Paulaner έμεινε αλώβητη, μάλλον λόγω της μεγάλης αγάπης που της είχαν.

 Το τέλος του 19ου αιώνα έφερε επίσης και το τέλος του διακαή καυγά, από το 1870 περίπου, μεταξύ των ζυθοποιείων του Μονάχου για το όνομα της μπίρας Salvator. Η εμπορική επιτυχία της Salvator προκάλεσε το ενδιαφέρον ολοένα και περισσότερων ζυθοποιείων του Μονάχου προκειμένου να εξασφαλίσουν το όνομα της πιο διάσημης μπίρας για τις ανοιξιάτικες Stark μπίρες τους. Η διαμάχη έληξε με απόφαση της 20ης Ιουνίου 1899, η οποία αναγνώρισε την ονομασία “Salvator” σαν νομικά προστατευμένο σήμα εμπορίου.

Η ζυθοποιία Paulaner ήταν πρωτοπόρος στις καινοτομίες, την έρευνα και την χρήση της τεχνολόγιας συμβάλλοντας στην εξέλιξη της παραγωγής μπίρας Lager. Ο Carl von Linde, που κατάγεται από το Kulmbach, χρησιμοποιήσε μία από τις πρώτες μηχανές πάγου στην Paulaner. Η εφεύρεση της ατμομηχανής και το μηχάνημα ψύξης Linde (1875) εξασφάλισε στην ζυθοποιία σταθερή ποιότητα των προϊόντων της καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.

Το 1899, μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρεία Paulanerbrau - Salvatorbrauerei ενώ τα χρόνια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου έφεραν  και για το ζυθοποιείο των Paulaner τις συνηθισμένες δυσκολίες της εποχής εκείνης. Με τις μεγάλες οικοδομικές ανακαινίσεις όμως και τις επεκτάσεις στο χώρο του το ιστορικό ζυθοποιείο κατάφερε να σταθεί και πάλι στα πόδια του.

Το 1921 οι Paulaner απέκτησαν το ζυθοποιείο στο Eberl – Faber του Μονάχου καθώς και μετοχές στο ζυθοποιείο της Αυλής “Coburg AG” και σε διάφορα άλλα ζυθοποιεία του Μονάχου ασκώντας με τον τρόπο αυτό μεγαλύτερη επιρροή στον χώρο των βαυβαρικών ζυθοποιείων.

Μια πολύ σημαντική χρονιά για το ζυθοποιείο ήταν το 1928, όπου επετεύχθη ο συνεταιρισμός του Ζυθοποιείου με το «Ζυθοποιείο Thomas» στο Μόναχο και το ζυθοποιείο AuerBräu. Το ζυθοποιείο Thomas ιδρύθηκε το 1881 και μετά από κάποια χρόνια περιήλθε στα χέρια των νεαρών αδελφών Ludwig και Eugen Thomas.

Τέλος, η παρασκευή της ξανθιάς μπίρας στα μέσα του 1990 δεν κατάφερε να «εκτοπίσει» την σκούρα μπίρα από την αγορά που είχε ήδη κερδίσει την εύνοια των Βαυαρών. Μέσα στα επόμενα χρόνια ξεκίνησε και η παραγωγή σκούρας και Marzen μπίρας.

Το 2001 η συνεργασία της με την ολλανδική HeinekenNV, μέσω της δημιουργίας μιας νέας κοινής επιχείρησης, έθεσε τα θεμέλια για μια περαιτέρω διεθνή ανάπτυξή της.

Official site: www.paulaner.de