Γερμανικά στυλ μπίρας: Παράδοση και ποιότητα

Η λέξη μπίρα είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Γερμανία, την κουλτούρα και τον τρόπο ζωής του πληθυσμού της. To ήπιο κλίμα, το πλούσιο και γόνιμο έδαφος και τα πολλά πηγαία νερά είναι τα πλεονεκτήματα της χώρας που συμβάλουν στην παραγωγή μιας μεγάλης ποικιλίας από μπίρες, καθώς και άλλα ελαφρά ή δυνατά ποτά.

Στην Γερμανία, η ζύμωση της μεγαλύτερης ποσότητας μπίρας παράγεται σύμφωνα με το νόμο «Reinheitsgebot» ή αλλιώς το «νόμο περί αγνής μπίρας», που εφαρμόστηκε το 1516 και αναφέρεται στην ζύμωσή της με την χρήση βύνης κριθαριού, λυκίσκου, μαγιάς και νερού. Πολύ αργότερα, επετράπη η χρήση και άλλων δημητριακών όπως το σιτάρι και η σίκαλη. Οι μπίρες χωρίς αλκοόλ παράγονται και αυτές σύμφωνα με τον «νόμο περί αγνής μπίρας», με ειδική επεξεργασία, έως ότου το αλκοόλ τους να φτάσει κάτω από 0,3%.

Η μεγάλη ποικιλία της γερμανικής Lager περιλαμβάνει τις ξανθές Helles του Μονάχου, τις σκούρες Dunkel ή Dunkles, τις Dortmunder ή Dort, τις μαύρες Schwarz, τις εποχιακές Oktoberfest και Marzen, τις καπνιστές Rauchbier από το Bamberg, τις γερμανικές ελαφριές Pils που χαρακτηρίζονται από το πολύ ανοιχτό χρώμα τους και την πικρότητα ή το ντελικάτο άρωμα του λυκίσκου και τις δυνατές, κυρίως σκουρόχρωμες αλλά και ανοιχτόχρωμες Bock και Double Bock.
Η ποικιλία σε μπίρες Ale είναι μικρότερη και περιλαμβάνει τις Altbier, τις Kölschbier και τις μπίρες σιταριού, γνωστές ως Weisse ή Weizen.