Βαρελίσια μπίρα σε κουτί

Συχνά τίθεται το ερώτημα ποια μπίρα είναι καλύτερη. Η βαρελίσια, η εμφιαλωμένη ή αυτή στο κουτί; Το ισχυρότερο επιχείρημα βέβαια υπέρ της βαρελίσιας μπίρας είναι το περιβάλλον, καθώς προκειμένου να την απολαύσεις πρέπει να επισκεφτείς μια μπιραρία ή κάποιο άλλο μαγαζί.

Γνωρίζουμε πως η Βρετανική Real Ale παρασκευάζεται με σκοπό την κατανάλωση από το βαρέλι και αυτό δεν είναι μια ρομαντική άποψη, αλλά έχει και τεχνική βάση.

Η Βρετανία, είναι η μόνη χώρα που επιμένει στο Cask-conditioning, δηλαδή στην παράδοση βαρελιών στις παμπ με μη απολύτως έτοιμη μπίρα (με ορισμένα μη ζυμωμένα σάκχαρα και ζωντανή μαγιά), έτσι ώστε η μπίρα να μπορεί να ολοκληρώσει την ανάπτυξή της στο κελάρι. Λόγω του γεγονότος ότι αυτή η δεύτερη ζύμωση μπορεί να γίνει μόνον σε φυσική θερμοκρασία κελαριού και παρουσιάζει μόνο μια ελαφριά, φυσική ανθράκωση, η βαρελίσια μπίρα δεν έχει την επιθετικότητα της μπίρας με περισσότερο ανθρακικό. Είναι χαλαρωτική και ιδανική για κατανάλωση στο κλίμα των παμπ ενώ δεν μπορεί να γίνει διαθέσιμη στο σπίτι.

Η βαρελίσια μπίρα, αντλείται εξ ορισμού από βαρέλι και η δημοτικότητά της εξασφαλίζει συνήθως γρήγορη κατανάλωση με αποτέλεσμα οι πιθανότητες να είναι φρέσκια είναι μεγάλες. Στην φρέσκια μπίρα, η γλυκύτητα της βύνης έχει τη μυρωδιά και τη γεύση του ψωμιού που βγαίνει από το φούρνο, ενώ ο λυκίσκος είναι πιο αρωματικός.

Το τέχνασμα που χρησιμοποιείται στα βρετανικά νησιά προκειμένου να αναφέρεται η εμφιαλωμένη μπίρα ως "βαρελίσια" διατηρεί μεν την παστερίωση αλλά απευθύνεται σε έναν άλλο τομέα της γεύσης: την κρεμώδη υφή, την απαλότητα και τη χαμηλή περιεκτικότητα σε ανθρακικό. Κατά τη ζύμωση, η μπίρα παράγει μόνο διοξείδιο του άνθρακα. Η λειτουργία της χειροκίνητης αντλίας εισάγει αέρα, ο οποίος περιέχει άζωτο. Αυτό βελτιώνει την υφή της μπίρας και τον αφρό με τη δημιουργία φυσαλίδων που είναι μικρότερες από αυτές που δημιουργούνται από το διοξείδιο του άνθρακα.

Οι ζυθοποιοί ήθελαν να διατηρήσουν το χαρακτήρα του "βαρελιού" στα κουτιά ή τις φιάλες. Γι αυτό και δεν άργησε να έρθει στην κυκλοφορία η βαρελίσια μπίρα στο... κουτί.

Όταν το 1961 η Guinness ξεκίνησε τη διάθεση βαρελίσιας Stout στη Βρετανία, διαπίστωσε ότι λίγο άζωτο στο σύστημα σερβιρίσματος εξασφάλιζε μια πιο κρεμώδη μπίρα. 

Μπορεί το σύστημα πλήρωσης φιαλών να μην επιτρέπει την εισαγωγή αζώτου, η Guinness όμως βρήκε έναν τρόπο για την εισαγωγή του σε κουτιά, μέσω της πρωτοποριακής συσκευασίας Guinness In- Can System. Η πατέντα της Guinness, με το μηχανισμό της κάψουλας (widget) καταφέρνει να προσφέρει στον καταναλωτή τη φρεσκάδα της βαρελίσιας μπίρας στην πρακτική συσκευασία του κουτιού. Για το λόγο αυτό ονομάζεται Can Draught (βαρελίσια σε κουτί), όπως αναφέρει και η συσκευασία της. 

Η βαρελίσια Guinness σε κουτί που κυκλοφόρησε το 1988, περιέχει μια κάψουλα μείγματος αζώτου και stout. Η κάψουλα εισάγεται στο κουτί όταν αυτό είναι ακόμα άδειο. Στη συνέχεια το κουτί γεμίζει με περιεχόμενο μπίρας και με ποσότητα αζώτου που βοηθά στη διατήρηση της σταθερής πίεσης στο εσωτερικό του κουτιού.

Με το γέμισμα του κουτιού με μπίρα, η κάψουλα επιπλέει στην επιφάνεια του περιεχομένου εμπεριέχοντας και αυτή μπίρα με άζωτο στο εσωτερικό της στην ίδια πίεση που έχει και το περιεχόμενο του υπόλοιπου κουτιού.

Το περιεχόμενο της κάψουλας απελευθερώνεται αυτόματα κατά το άνοιγμα του κουτιού. Το άνοιγμα του κουτιού απελευθερώνει την πίεση, και αυτό κάνει την κάψουλα να "σκάει". Η stout στο εσωτερικό της κάψουλας βοηθά στη διάδοση του αζώτου. Έτσι δημιουργείται ανάδευση (Surge) στη μπίρα και το προϊόν όταν σερβίρεται διατηρεί τον κρεμώδη αφρό του, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη βαρελίσια Draught Guinness. Αυτή η συσκευή κέρδισε το Βασιλικό Βραβείο. 

Το άζωτο δεν κάνει την μπίρα μόνο πιο κρεμώδη και με πλουσιότερο αφρό, αλλά την προστατεύει και από την οξείδωση. Έτσι ο ζυθοποιός μπορεί να προσθέσει λιγότερο ανθρακικό. Η «βαρελίσια μπίρα σε κουτί» έχει σχεδόν τη μισή ποσότητα ανθρακικού από πολλές εμφιαλωμένες μπίρες.

Στη συνέχεια και άλλες ζυθοποιίες ακολούθησαν το σύστημα αυτό στα κουτιά. Η Murphy's, λάνσαρε τη δική της «βαρελίσια μπίρα σε κουτί», χρησιμοποιώντας ένα ελαφρώς διαφορετικό σύστημα. Η μέθοδος αυτή - που εφαρμόστηκε από την Whitbread για την Boddington's Draught - χρησιμοποιεί μόνο άζωτο στην κάψουλα. 

Η Ιρλανδική Beamish Stout λαμβάνει την απαιτούμενη δόση του αζώτου κατά την εισαγωγή της στο κουτί. Την ίδια μέθοδο εφαρμόζει και η Courage για την Draught Directors'. Δύο διάσημες ale από το Burton-on-Trent προσθέτουν άζωτο στη μπίρα πριν τη συσκευασία της. Αυτές είναι η Draught Burton Ale και η Bass Traditional Draught Premium Ale.

Αν και οι stouts έχουν αρκετά δυνατή γεύση για να αντέξουν τις επιπτώσεις της παστερίωσης, οι ales είναι λιγότερο ανθεκτικές. Σχεδόν καμία ale δεν μπορεί να συγκριθεί με την αντίστοιχη βαρελίσια.